Áveita

Áveitur í Sahara

Áveita kallast sú aðferð í landbúnaði að veita vatni, úr úrkomu, ám eða stöðuvötnum á þurrt ræktunarland. Aðferðin var fyrst notuð í Mesópótamíu 600 árum fyrir Krist. Áveitur geta haft ólík form eins og:

• Pallarækt þar sem vatni er hleypt niður fjallshlíðar og margnýtt
• Áveitur sem byggjast á tjörnum og vötnum. Grafnir eru skurðir milli og vatni hleypt á þá
• Vatnsleiðslur eru lagðar um þurrsvæði og látið dropa úr götum á þeim
• Þar sem neðanjarðarhellar flytja vatn milli svæða eru dýr nýtt til að dæla upp grunnvatni til jarðræktar