„Karl Adolf Verner“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
hlekkir o.fl.
Xypete (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 3: Lína 3:


Skýringu þessa setti hann fram í ritgerð sinni á þýsku, „Undantekningin á fyrstu hljóðfærslunni“ árið 1875.
Skýringu þessa setti hann fram í ritgerð sinni á þýsku, „Undantekningin á fyrstu hljóðfærslunni“ árið 1875.

Í sem stystu máli er reglan sú að arftekin víxlandi ie. áherslna hélst enn á hljóðfærsluskeiðinu (fyrstu hljóðbreytingarinnar) og olli því að -p, -k og -t rödduðust í (í rödduðu umhverfi) í innstöðu (með innstöðu og framstöðu er einfaldlega átt við staðsetningu hljóðsins innan orðsins, í miðstöðu merkir þannig t.d. -ð í bróðir), ef áherslan lá ekki á undanfarandi sérhljóði og urðu -g, -ð eða -z. Og á þetta að útskýra hvers vegna brater verður bróðir en ekki bróþir.


{{DEFAULTSORT:Verner, Karl}}
{{DEFAULTSORT:Verner, Karl}}

Útgáfa síðunnar 15. desember 2020 kl. 22:12

Karl Adolf Verner var danskur málfræðingur sem einkum er minnst fyrir að skýra nákvæmar hvenar lokhljóðin urðu rödduð en ekki órödduð með germönsku hljóðfærslunni og er skýringin gjarnar nefnd lögmál Verners eftir honum.

Skýringu þessa setti hann fram í ritgerð sinni á þýsku, „Undantekningin á fyrstu hljóðfærslunni“ árið 1875.

Í sem stystu máli er reglan sú að arftekin víxlandi ie. áherslna hélst enn á hljóðfærsluskeiðinu (fyrstu hljóðbreytingarinnar) og olli því að -p, -k og -t rödduðust í (í rödduðu umhverfi) í innstöðu (með innstöðu og framstöðu er einfaldlega átt við staðsetningu hljóðsins innan orðsins, í miðstöðu merkir þannig t.d. -ð í bróðir), ef áherslan lá ekki á undanfarandi sérhljóði og urðu -g, -ð eða -z. Og á þetta að útskýra hvers vegna brater verður bróðir en ekki bróþir.