Munur á milli breytinga „Vilhjálmur Þór“

Vilhjálmur Þór var bankastjóra Landsbankans til loka ársins 1945 en þá tók hann við starfi forstjóra SÍS og sinnti því til ársins 1954. Í forstjóratíð Vilhjálms var ráðist í margar nýjungar hjá SÍS, m.a. var hafinn skiparekstur Sambandsins, Samvinnutryggingar stofnaðar auk Olíufélagsins. Þá var Samvinnusparisjóðurinn stofnaður sem síðar breyttist í Samvinnubanka Íslands. Erlendur Einarsson tók við forstjórastöðu SÍS af Vilhjálmi 1954 þegar Vilhjálmur varð bankastjóra Landsbankans í þriðja sinn. Erlendur segir í æviminningum sínum að Vilhjálmur Þór hafi þá látið þau orð falla að ekki væri verra fyrir Sambandið að hann væri í Landsbankanum og hann hafi verið fyrirtækinu hliðhollur.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/page/2697337?iabr=on|titill=Dagur|höfundur=|útgefandi=|mánuður=12. desember|ár=1991|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref> Hann fórlét úraf störfum hjá Landsbankanum [[1961]]árið 1957 og gerðistvar þá bankastjóriskipaður íaðalbankastjóri Seðlabanka Íslands. þegarÍ bankinntengslum varvið setturrannsókn á stofnolíumálinu lét Vilhjálmur tímabundið af störfum árið 1960 að ósk þáverandi bankamálaráðherra. ÞarVilhjálmur varstarfaði í hannSeðlabankanum til [[1964]] þegar hann var kosinn í stjórn [[Alþjóðabankinn|Alþjóðabankans]] í [[Washington]] í Bandaríkjunum. Vilhjálmur vann í fjögur ár fyrir Alþjóðabankann og ferðaðist víða um [[þróunarland|þróunarlönd]].

Vilhjálmur Þór var ákærður árið 1962, þá bankastjóri Seðlabankans, í svonefndu olíumáli fyrir að hafa ráðstafað fé ólöglega þegar hann var stjórnarformaður Olíufélagsins. Málið vakti sérstaka athygli þar sem Vilhjálmur hafði verið æðsti yfirmaður gjaldeyriseftirlits á Íslandi síðan í ársbyrjun 1955.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/page/2795424?iabr=on|titill=Þjóðviljinn|höfundur=|útgefandi=|mánuður=31. mars|ár=1962|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref> Í tilkynningu frá saksóknara sagði m.a. að Vilhjálmur væri ákærður ásamt öðrum fyrir að hafa ráðstafað háum fjárhæðum af innistæðu Olíufélagsins hf. á reikningum í Bandaríkjunum án leyfis gjaldeyrisyfirvalda.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/issue/355047?iabr=on|titill=Nýi Tíminn|höfundur=|útgefandi=|mánuður=15. mars|ár=1962|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref> Inn á reikninginn voru færðar tekjur sem Olíufélagið hafði af því að leigja bandaríska hernum olíugeyma í Hvalfirði. Fyrsti samningurinnleigusamningurinn var gerður 1950 og var það Vilhjálmur Þór sem samdi fyrir hönd Olíufélagsins.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/page/1355064?iabr=on|titill=Morgunblaðið|höfundur=|útgefandi=|mánuður=9. janúar|ár=1964|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref> Yfirvöldum var ekki tilkynnt um tilvist reikningsins en árið 1955 komst gjaldeyriseftirlitið að því að Olíufélagið hefði tekjur af leigunnileigu olíugeymanna. Í dómi Héraðsdóms segir að árið 1954 hafi hinir ákærðu ákveðið að örva sölu á þeim bifreiðum sem SÍS hafði umboð fyrir og þess vegna nýtt til þess fé Olíufélagsins á bandaríska bankareikningnum.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/page/1355064?iabr=on|titill=Morgunblaðið|höfundur=|útgefandi=|mánuður=9. janúar|ár=1964|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref> Vilhjálmur var dæmdur til sektargreiðslu í héraðsdómi 1962en1962 en árið 1964 sýknaði Hæstiréttur Vilhjálm þar sem meint sök hans taldist fyrnd en aðrir ákærðir í málinu voru dæmdir til greiðslu sekta og einn hlaut fangelsisdóm. Vilhjálmur hafði sagt sig úr stjórn Olíufélagsins áramótin 1954 og 1955 og taldi Hæstiréttur að telja ætti fyrningarfrest hans frá þeim tíma.<ref>{{Vefheimild|url=https://timarit.is/page/4957199?iabr=on|titill=Alþýðumaðurinn|höfundur=|útgefandi=|mánuður=21. janúar|ár=1964|mánuðurskoðað=|árskoðað=|safnár=}}</ref>