„Ari fróði Þorgilsson“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip |
mEkkert breytingarágrip |
||
Lína 1: | Lína 1: | ||
'''Ari fróði Þorgilsson''' (f. [[1067]] - d. [[1148]]) var [[Ísland|íslenskur]] rithöfundur og fræðimaður. Hann er talinn aðalhöfundur [[Íslendingabók Ara fróða|Íslendingabókar]] og [[Landnáma|Landnámu]], tveggja helstu heimildanna um landnám og byggð Íslands. |
'''Ari fróði Þorgilsson''' (f. [[1067]] - d. [[1148]]) var [[Ísland|íslenskur]] rithöfundur og fræðimaður. Hann er talinn aðalhöfundur [[Íslendingabók Ara fróða|Íslendingabókar]] og [[Landnáma|Landnámu]], tveggja helstu heimildanna um landnám og byggð Íslands. |
||
Ari stundaði nám í [[Haukadalur|Haukadal]] hjá [[Teitur |
Ari stundaði nám í [[Haukadalur|Haukadal]] hjá [[Teitur Ísleifsson|Teiti Ísleifssyni]], syni [[Ísleifur Gissurarson|Ísleifs Gissurarsonar]] biskups, þar sem hann hlaut ''klassíska menntun'' og lærði [[latína|latínu]]. Að námi loknu gerðist hann prestur á Stað á Ölduhrygg, sem nú heitir [[Staðarstaður]]. Íslendingabók skrifaði hann einhvern tíma á árabilinu [[1122]]-[[1132]]. |
||
Viðurnefnið ''fróði'' hlaut Ari vegna orðspors um að hafa gott minni. Í [[Heimskringla|Heimskringlu]] segir [[Snorri Sturluson]] hann hafa vera stórvitran og minnugan. |
Viðurnefnið ''fróði'' hlaut Ari vegna orðspors um að hafa gott minni. Í [[Heimskringla|Heimskringlu]] segir [[Snorri Sturluson]] hann hafa vera stórvitran og minnugan. |
Útgáfa síðunnar 10. desember 2006 kl. 11:58
Ari fróði Þorgilsson (f. 1067 - d. 1148) var íslenskur rithöfundur og fræðimaður. Hann er talinn aðalhöfundur Íslendingabókar og Landnámu, tveggja helstu heimildanna um landnám og byggð Íslands.
Ari stundaði nám í Haukadal hjá Teiti Ísleifssyni, syni Ísleifs Gissurarsonar biskups, þar sem hann hlaut klassíska menntun og lærði latínu. Að námi loknu gerðist hann prestur á Stað á Ölduhrygg, sem nú heitir Staðarstaður. Íslendingabók skrifaði hann einhvern tíma á árabilinu 1122-1132.
Viðurnefnið fróði hlaut Ari vegna orðspors um að hafa gott minni. Í Heimskringlu segir Snorri Sturluson hann hafa vera stórvitran og minnugan.