„Hjörsey“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Segorian V (spjall | framlög)
Áður stóð „fimmta stærsta eyjan við Ísland“ en skv. upplýsingum sem Hagstofa Íslands birtir er Hjörsey þriðja stærst eyja við Íslandsstrendur.
Segorian V (spjall | framlög)
m Leiðrétt stafvillur
Lína 1: Lína 1:
'''Hjörsey''' [[eyja]] í [[Faxaflói|Faxaflóa]] sem er er 5,5 km² að flatarmáli og því þriðja stærsta eyja<ref>Landshagir 2015, Hagstofa Íslands 2015, s. 416.</ref> við [[Ísland]]. Hjörsey er vel gróin og þar var lengi stórbýli, og margbýli um skeið. Í eynni var kirkja, sem lögð var niður árið [[1896]]. Hægt er að komast á fæti frá meginlandinu til eyjarinnar á [[fjara|fjöru]] þegar [[stórstraumsfjara|stórstreymt]] er.
'''Hjörsey''' er [[eyja]] í [[Faxaflói|Faxaflóa]] sem er 5,5 km² að flatarmáli og því þriðja stærsta eyja<ref>Landshagir 2015, Hagstofa Íslands 2015, s. 416.</ref> við [[Ísland]]. Hún er vel gróin og þar var lengi stórbýli, og margbýli um skeið. Í eynni var kirkja, sem lögð var niður árið [[1896]]. Hægt er að komast á fæti frá meginlandinu til eyjarinnar á [[fjara|fjöru]] þegar [[stórstraumsfjara|stórstreymt]] er.
== Heimild ==
== Heimild ==
* {{bókaheimild|höfundur=Björn Hróarsson|titill= Á ferð um landið, Borgarfjörður og Mýrar|útgefandi=Mál og menning|ár=1994|ISBN= 9979-3-0657-2}}
* {{bókaheimild|höfundur=Björn Hróarsson|titill= Á ferð um landið, Borgarfjörður og Mýrar|útgefandi=Mál og menning|ár=1994|ISBN= 9979-3-0657-2}}

Útgáfa síðunnar 8. júní 2016 kl. 22:29

Hjörsey er eyja í Faxaflóa sem er 5,5 km² að flatarmáli og því þriðja stærsta eyja[1] við Ísland. Hún er vel gróin og þar var lengi stórbýli, og margbýli um skeið. Í eynni var kirkja, sem lögð var niður árið 1896. Hægt er að komast á fæti frá meginlandinu til eyjarinnar á fjöru þegar stórstreymt er.

Heimild

  • Björn Hróarsson (1994). Á ferð um landið, Borgarfjörður og Mýrar. Mál og menning. ISBN 9979-3-0657-2.
  Þessi landafræðigrein sem tengist Íslandi er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.
  1. Landshagir 2015, Hagstofa Íslands 2015, s. 416.