Marcus Antonius

Marcus Antonius (20. apríl 83 f.Kr. – 1. ágúst 30 f.Kr.) var rómverskur stjórnmálamaður og herforingi. Hann var mikilvægur stuðningsmaður Gaiusar Juliusar Caesars, herforingi hans í Gallíu og frændi hans. Eftir að Caesar var ráðinn af dögum myndaði Antonius stjórnmálasamband við Octavianus og Marcus Aemilius Lepidus og er það gjarnan nefnt þremenningasambandið síðara. Antonius var mestur herforingi þeirra þriggja og átti mestan heiðurinn af sigri þeirra Octavianusar á herjum Brutusar og Cassiusar í orrustunni við Filippí árið 42 f.Kr.

Þremenningasambandið rann út árið 33 f.Kr. og ósættir og valdabarátta milli Octavianusar og Antoniusar blossaði upp í borgarastyrjöld árið 31 f.Kr. Floti Octavianusar sigraði sameinaðan flota Antoniusar og Kleópötru drottningar í Egyptalandi í orrustunni við Actíum. Antonius og Kleópatra komust undan til Alexandríu þar sem smávægileg átök urðu milli hers Octavianusar og þeirra fáu hermanna sem eftir voru í liði Antoniusar og Kleópötru. Þegar ljóst var hver málalok voru framdi Antonius sjálfsmorð. Slíkt hið sama gerði Kleópatra skömmu síðar eftir að hafa reynt að semja fyrst við Octavianus. Þar með lauk borgarastyrjöldinni, Octavianus stóð þá eftir sem valdamesti maður Rómaveldis og varð síðar fyrsti keisari heimsveldinsins.

Marcus Antonius hafði áður verið kvæntur Octaviu, systur Octavianusar og átti með henni tvær dætur, Antoniu eldri og Antoniu yngri. Antonia yngri var móðir Claudiusar keisara en Antonia eldri var amma Nerós keisara.

  Þetta æviágrip sem tengist fornfræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.