„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga
m r2.7.2) (Vélmenni: Breyti: ar:برهان خلف, ru:Приведение к абсурду |
|||
Lína 7: | Lína 7: | ||
[[Flokkur:Rökfræði]] |
[[Flokkur:Rökfræði]] |
||
[[ar:برهان خلف]] |
|||
[[be:Давядзенне да абсурду]] |
|||
[[bg:Довеждане до абсурд]] |
|||
[[bs:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[ca:Reducció a l'absurd]] |
|||
[[cs:Důkaz sporem]] |
|||
[[da:Absurd (logik)]] |
[[da:Absurd (logik)]] |
||
[[de:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[el:Εις άτοπον απαγωγή]] |
|||
[[en:Reductio ad absurdum]] |
[[en:Reductio ad absurdum]] |
||
[[eo:Pruvo per disputo]] |
|||
[[es:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[et:Vastuväiteline tõestus]] |
|||
[[fa:برهان خلف]] |
|||
[[fi:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[fr:Raisonnement par l'absurde]] |
|||
[[he:הוכחה בדרך השלילה]] |
|||
[[hu:Reductio ad absurdum]] |
[[hu:Reductio ad absurdum]] |
||
[[id:Pembuktian melalui kontradiksi]] |
|||
[[it:Dimostrazione per assurdo]] |
|||
[[ja:背理法]] |
|||
[[ko:귀류법]] |
|||
[[la:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[nl:Bewijs uit het ongerijmde]] |
|||
[[nn:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[no:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[pl:Dowód nie wprost]] |
|||
[[pms:Dimostrassion për assurd]] |
|||
[[pt:Prova por contradição]] |
|||
[[ro:Argumentum ad absurdum]] |
|||
[[ru:Приведение к абсурду]] |
[[ru:Приведение к абсурду]] |
||
[[sh:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[simple:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[sk:Dôkaz sporom]] |
|||
[[sl:Dokaz s protislovjem]] |
|||
[[sr:Свођење на контрадикцију]] |
|||
[[sv:Indirekt bevis]] |
|||
[[tr:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[uk:Доведення від супротивного]] |
|||
[[zh:反證法]] |
|||
[[zh-min-nan:Hoán-chèng-hoat]] |
|||
[[zh-yue:反證法]] |
Útgáfa síðunnar 8. mars 2013 kl. 23:05
Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.
Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.
Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.