„Snorri Sturluson“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
'''Snorri Sturluson''' ([[1178]] – [[23. september]], [[1241]]) var [[Ísland|íslenskur]] [[sagnfræði]]ngur, [[skáld]] og [[stjórnmálamaður]]. Hann var tvisvar lögsögumaður [[Alþingi|Alþingis]] og höfundur [[Snorra-Edda|Snorra-Eddu]] sem er samansett Gylfaginningu, Skáldskaparmálum og Háttatali. Hann var einnig höfundur [[Heimskringlu]] er segir sögu norsku konunganna og hefst þar á hinni goðsagnakenndu Ynglinga sögu og skráir þaðan fram eftir byrjun miðalda [[Skandinavía|Skandinavíu]]. Einnig er talið að hann sé höfundur [[Egils saga Skallagrímssonar|Egils sögu Skallagrímssonar]].
'''Snorri Sturluson''' ([[1178]] – [[23. september]], [[1241]]) var [[Ísland|íslenskur]] [[sagnfræði]]ngur, [[skáld]] og [[stjórnmálamaður]]. Hann var tvisvar lögsögumaður [[Alþingi|Alþingis]] og höfundur [[Snorra-Edda|Snorra-Eddu]] sem er samansett Gylfaginningu, Skáldskaparmálum og Háttatali. Hann var einnig höfundur [[Heimskringlu]] er segir sögu norsku konunganna og hefst þar á hinni goðsagnakenndu Ynglinga sögu og skráir þaðan fram eftir byrjun miðalda [[Skandinavía|Skandinavíu]]. Einnig er talið að hann sé höfundur [[Egils saga Skallagrímssonar|Egils sögu Skallagrímssonar]].


Snorri þykir merkilegur sem sagnfræðingur og goðsagnaskráari, fyrir kenningu þá er kemur fyrir í Snorra-Eddu en þar telur hannheiðnu goðin hafi í upphafi verið mennskir stríðsleiðtogar og konungar sem höfðu við dauða sína orðið tilefni dýrkunar. Er menn hétu á dauða stríðsleiðtoga sína þegar þeir gengu til bardaga, eða dauðan konung er þeir þurftu að þola harðindi, byrjuðu þeir upphefja viðkomandi (skv. kenningu Snorra). lokum er konungsins eða stríðsmannsins einungis minnst sem guðs. Hann taldi einnig að er þjóðflokkar kljáðust og sigruðu hverja aðra hafi þeir útskýrt það með því að guðir þeirra hafi sigrað guði hinna.
Snorri þykir merkilegur sem sagnfræðingur, skrásetjari goðsagna og fyrir kenningu þá er kemur fyrir í Snorra-Eddu að heiðin goð hafi í upphafi verið mennskir herkonungar sem menn hefðu farið dýrka eftir dauðann. Hétu þeir þá á þá til sigurs í bardaga, eða til árs og friðar er þeir þurftu að þola harðindi og ófrið. Þannig hófst dýrkun goðanna (skv. kenningu Snorra) og að lokum er konungsins eða stríðsmannsins einungis minnst sem guðs. Hann taldi einnig að er þjóðflokkar börðust og aðrir hlutu sigur þá hafi þeir útskýrt það með því að guðir þeirra hafi sigrað guði hinna.


Sumarið [[1218]] sigldi Snorri frá Íslandi til Noregs. Þar heimsótti hann Skúla jarl um veturinn og Eskil Magnússon og konu hans Kristínu Njálsdóttur í Skara um sumarið [[1219]]. Þau voru bæði skyld konungsfjölskyldu og gáfu Snorra góða sýn inn í sögu Svíþjóðar.
Sumarið [[1218]] sigldi Snorri frá Íslandi til Noregs. Þar heimsótti hann Skúla jarl um veturinn og Eskil Magnússon og konu hans Kristínu Njálsdóttur í Skara um sumarið [[1219]]. Þau voru bæði skyld konungsættinni og gáfu Snorra góða sýn inn í sögu Svíþjóðar.


Snorri flæktist í misheppnaða uppreisn gegn [[Hákon Hákonarson|Hákoni Hákonarsyni]], konungi [[Noregur|Noregs]] og var af þeim orsökum veginn í [[Reykhot (Borgarfirði)|Reykholt]]i í [[Borgarfjörður|Borgarfirði]] þar sem hann hafði búið lengst af.
Snorri flæktist í misheppnaða uppreisn gegn [[Hákon Hákonarson|Hákoni Hákonarsyni]], konungi [[Noregur|Noregs]] og var af þeim sökum veginn í [[Reykhot (Borgarfirði)|Reykholt]]i í [[Borgarfjörður|Borgarfirði]] þar sem hann hafði búið lengst af.


Stytta af Snorra Sturlusyni eftir hinn norska myndhöggvara [[Gustav Vigeland]] var reist við Reykholt árið [[1947]].
Stytta af Snorra Sturlusyni eftir hinn norska myndhöggvara [[Gustav Vigeland]] var reist við Reykholt árið [[1947]].

Útgáfa síðunnar 28. ágúst 2006 kl. 23:00

Snorri Sturluson (117823. september, 1241) var íslenskur sagnfræðingur, skáld og stjórnmálamaður. Hann var tvisvar lögsögumaður Alþingis og höfundur Snorra-Eddu sem er samansett Gylfaginningu, Skáldskaparmálum og Háttatali. Hann var einnig höfundur Heimskringlu er segir sögu norsku konunganna og hefst þar á hinni goðsagnakenndu Ynglinga sögu og skráir þaðan fram eftir byrjun miðalda Skandinavíu. Einnig er talið að hann sé höfundur Egils sögu Skallagrímssonar.

Snorri þykir merkilegur sem sagnfræðingur, skrásetjari goðsagna og fyrir kenningu þá er kemur fyrir í Snorra-Eddu að heiðin goð hafi í upphafi verið mennskir herkonungar sem menn hefðu farið að dýrka eftir dauðann. Hétu þeir þá á þá til sigurs í bardaga, eða til árs og friðar er þeir þurftu að þola harðindi og ófrið. Þannig hófst dýrkun goðanna (skv. kenningu Snorra) og að lokum er konungsins eða stríðsmannsins einungis minnst sem guðs. Hann taldi einnig að er þjóðflokkar börðust og aðrir hlutu sigur þá hafi þeir útskýrt það með því að guðir þeirra hafi sigrað guði hinna.

Sumarið 1218 sigldi Snorri frá Íslandi til Noregs. Þar heimsótti hann Skúla jarl um veturinn og Eskil Magnússon og konu hans Kristínu Njálsdóttur í Skara um sumarið 1219. Þau voru bæði skyld konungsættinni og gáfu Snorra góða sýn inn í sögu Svíþjóðar.

Snorri flæktist í misheppnaða uppreisn gegn Hákoni Hákonarsyni, konungi Noregs og var af þeim sökum veginn í Reykholti í Borgarfirði þar sem hann hafði búið lengst af.

Stytta af Snorra Sturlusyni eftir hinn norska myndhöggvara Gustav Vigeland var reist við Reykholt árið 1947.

Verk

Tenglar