„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m r2.7.1) (Vélmenni: Bæti við: ta:மின்தடை, ug:قارشىلىق |
m r2.7.3) (Vélmenni: Breyti: ko:전기 저항 |
||
Lína 50: | Lína 50: | ||
[[it:Resistenza elettrica]] |
[[it:Resistenza elettrica]] |
||
[[ja:電気抵抗]] |
[[ja:電気抵抗]] |
||
[[ko: |
[[ko:전기 저항]] |
||
[[la:Resistentia electrica]] |
[[la:Resistentia electrica]] |
||
[[lt:Elektrinė varža]] |
[[lt:Elektrinė varža]] |
Útgáfa síðunnar 31. júlí 2012 kl. 14:47
Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstraum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans. Orðið viðnám er líka notað um íhluti, sem valda rafmótstöðu í rafrás. Rafleiðni er umhverfa viðnáms og lýsir eiginleika hlutar við að flytja rafstraum.
Skilgreining
Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:
þar sem
- l er lengd leiðara,
- A er þverskurðarflatarmál hans og
- ρ eðlisviðnám.
Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.
Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.