„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m r2.7.1) (Vélmenni: Breyti: mk:Електричен отпор |
m r2.7.1) (Vélmenni: Bæti við: az:Elektrik müqaviməti |
||
Lína 20: | Lína 20: | ||
[[am:መጠነ እንቅፋት]] |
[[am:መጠነ እንቅፋት]] |
||
[[ar:مقاومة كهربائية]] |
[[ar:مقاومة كهربائية]] |
||
[[az:Elektrik müqaviməti]] |
|||
[[be-x-old:Супор]] |
[[be-x-old:Супор]] |
||
[[bg:Електрическо съпротивление]] |
[[bg:Електрическо съпротивление]] |
Útgáfa síðunnar 22. janúar 2012 kl. 02:21
Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstraum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans. Orðið viðnám er líka notað um íhluti, sem valda rafmótstöðu í rafrás. Rafleiðni er umhverfa viðnáms og lýsir eiginleika hlutar við að flytja rafstraum.
Skilgreining
Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:
þar sem
- l er lengd leiðara,
- A er þverskurðarflatarmál hans og
- ρ eðlisviðnám.
Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.
Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.