„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip |
m r2.7.1) (Vélmenni: Breyti: mk:Електричен отпор |
||
Lína 52: | Lína 52: | ||
[[lt:Elektrinė varža]] |
[[lt:Elektrinė varža]] |
||
[[lv:Elektriskā pretestība]] |
[[lv:Elektriskā pretestība]] |
||
[[mk:Електричен отпор]] |
|||
[[mk:Отпор]] |
|||
[[ml:വൈദ്യുതപ്രതിരോധം]] |
[[ml:വൈദ്യുതപ്രതിരോധം]] |
||
[[mn:Цахилгаан эсэргүүцэл]] |
[[mn:Цахилгаан эсэргүүцэл]] |
Útgáfa síðunnar 20. nóvember 2011 kl. 18:52
Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstraum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans. Orðið viðnám er líka notað um íhluti, sem valda rafmótstöðu í rafrás. Rafleiðni er umhverfa viðnáms og lýsir eiginleika hlutar við að flytja rafstraum.
Skilgreining
Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:
þar sem
- l er lengd leiðara,
- A er þverskurðarflatarmál hans og
- ρ eðlisviðnám.
Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.
Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.