„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Luckas-bot (spjall | framlög) m r2.7.1) (robot Bæti við: am:መጠነ እንቅፋት |
HerculeBot (spjall | framlög) m r2.7.1) (robot Bæti við: sco:Reseestance |
||
Lína 65: | Lína 65: | ||
[[ro:Rezistență electrică]] |
[[ro:Rezistență electrică]] |
||
[[ru:Электрическое сопротивление]] |
[[ru:Электрическое сопротивление]] |
||
[[sco:Reseestance]] |
|||
[[sh:Električni otpor]] |
[[sh:Električni otpor]] |
||
[[simple:Electrical resistance]] |
[[simple:Electrical resistance]] |
Útgáfa síðunnar 21. október 2011 kl. 12:22
Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans. Orðið viðnám er líka notað um íhluti, sem valda rafmótstöðu í rafrás. Rafleiðni er umhverfa viðnáms og lýsir eiginleika hlutar við að flytja rafstraum.
Skilgreining
Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:
þar sem
- l er lengd leiðara,
- A er þverskurðarflatarmál hans og
- ρ eðlisviðnám.
Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.
Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.