„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga
m r2.6.3) (robot Bæti við: bg:Довеждане до абсурд |
m robot Breyti: es:Reductio ad absurdum |
||
Lína 18: | Lína 18: | ||
[[en:Reductio ad absurdum]] |
[[en:Reductio ad absurdum]] |
||
[[eo:Pruvo per disputo]] |
[[eo:Pruvo per disputo]] |
||
[[es: |
[[es:Reductio ad absurdum]] |
||
[[et:Vastuväiteline tõestus]] |
[[et:Vastuväiteline tõestus]] |
||
[[fa:برهان خلف]] |
[[fa:برهان خلف]] |
Útgáfa síðunnar 10. júní 2011 kl. 22:52
Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.
Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.
Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.