„Langsverð“: Munur á milli breytinga
Ný síða: thumb|100px|Svissneskt Langsverð frá 15. eða 16. öld. '''Langsverð''' er heiti yfir löng evrópsk sverð frá um 13. öld til um 1550 og voru enn jafnve... |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
| ⚫ | |||
[[Mynd:Espadon-Morges.jpg|thumb|100px|Svissneskt Langsverð frá 15. eða 16. öld.]] |
[[Mynd:Espadon-Morges.jpg|thumb|100px|Svissneskt Langsverð frá 15. eða 16. öld.]] |
||
'''Langsverð''' er heiti yfir löng evrópsk sverð frá um 13. öld til um 1550 og voru enn jafnvel í notkun á 17. öld. |
'''Langsverð''' er heiti yfir löng evrópsk sverð frá um 13. öld til um 1550 og voru enn jafnvel í notkun á 17. öld. |
||
==Saga langsverða== |
==Saga langsverða== |
||
| Lína 7: | Lína 7: | ||
blaðsins auðveldaði mönnum að höggva eða stinga fjandmann sinn af háum hestum. Voru langsverð iðulega notuð í annarri hendi á hestbaki, en |
blaðsins auðveldaði mönnum að höggva eða stinga fjandmann sinn af háum hestum. Voru langsverð iðulega notuð í annarri hendi á hestbaki, en |
||
lengd [[meðalkafli|meðalkaflans]] var nægileg til að nota báðar hendur, sem varð reglan þegar barist var á fæti. |
lengd [[meðalkafli|meðalkaflans]] var nægileg til að nota báðar hendur, sem varð reglan þegar barist var á fæti. |
||
| ⚫ | |||
Einnig var barist með aðra eður báðar hendur á blaði sverðsins, en það var gert þegar menn áttust við vel brynvarða andstæðinga. Sú aðferð var kölluð að |
Einnig var barist með aðra eður báðar hendur á blaði sverðsins, en það var gert þegar menn áttust við vel brynvarða andstæðinga. Sú aðferð var kölluð að |
||
„hálfsverða“, en sverðseggin gat ekki skorið brynjur í sundur og varð því að beita oddi sverðsins eður hjöltum til þess að stinga sér leið í gegnum hana eða rota fjandmanninn. |
„hálfsverða“, en sverðseggin gat ekki skorið brynjur í sundur og varð því að beita oddi sverðsins eður hjöltum til þess að stinga sér leið í gegnum hana eða rota fjandmanninn. |
||
Útgáfa síðunnar 2. febrúar 2011 kl. 17:10
_107v.jpg)
Langsverð er heiti yfir löng evrópsk sverð frá um 13. öld til um 1550 og voru enn jafnvel í notkun á 17. öld.
Saga langsverða
Upphaflega er talið að þessi tegund sverða hafi verið þróuð fyrir riddara til að berjast á hestbaki, en aukin lengd blaðsins auðveldaði mönnum að höggva eða stinga fjandmann sinn af háum hestum. Voru langsverð iðulega notuð í annarri hendi á hestbaki, en lengd meðalkaflans var nægileg til að nota báðar hendur, sem varð reglan þegar barist var á fæti.
Einnig var barist með aðra eður báðar hendur á blaði sverðsins, en það var gert þegar menn áttust við vel brynvarða andstæðinga. Sú aðferð var kölluð að „hálfsverða“, en sverðseggin gat ekki skorið brynjur í sundur og varð því að beita oddi sverðsins eður hjöltum til þess að stinga sér leið í gegnum hana eða rota fjandmanninn.