Hrafn Guðmundsson
Hrafn Guðmundsson (d. 1432) eða Rafn Guðmundsson var íslenskur lögmaður á 15. öld og bjó á Skriðu (Rauðuskriðu) í Reykjadal. Ætt hans er óþekkt en hann var bróðir Ara á Reykhólum, föður Guðmundar Arasonar ríka.
Hrafn hefur líklega orðið lögmaður norðan og vestan 1405 og gegndi því embætti allt til dauðadags 1432. Hann var staðarhaldari á Grenjaðarstað frá 1406 og bjó þar í nokkur ár en síðan flutti hann að Rauðuskriðu og bjó þar síðan. Ekki fer miklum sögum af lögmannsferli hans þótt langur væri en hann er sagður hafa verið alvörugefinn maður og réttdæmur. Árið 1431 átti hann í harðri deilu við Jón biskup Vilhjálmsson út af reka norður á Sléttu og hótaði biskup Hrafni bannfæringu. Þann 6. ágúst 1432 hélt Hrafn lögmaður þing á Hálsi í Fnjóskadal en hefur dáið stuttu síðar því að 28. nóvember sama ár var Margrét ekkja hans tekin í klaustrið á Reynistað og gaf þá kirkjunni jörð til að láta syngja sálumessur fyrir Hrafni, þar sem hann hafði dáið í banni en þó fengið kirkjuleg.
Margrét kona Hrafns var Bjarnadóttir, óþekktrar ættar. Þau áttu nokkrar dætur. Meðal þeirra voru Guðrún sem giftist Ólafi (d. 1458) launsyni Lofts ríka og bjuggu þau á Helgastöðum í Reykjadal, í Reykjahlíð í Mývatnssveit og á Hvassafelli í Eyjafirði. Börn þeirra voru Jón faðir Torfa í Klofa og Margrét, kona Bjarna Ólasonar á Hvassafelli. Ragna Hrafnsdóttir var kona Brands ríka Halldórssonar á Barði í Fljótum. Á meðal barna þeirra var Hrafn Brandsson (eldri) lögmaður.
Heimildir[breyta | breyta frumkóða]
- Safn til sögu Íslands. 2. bindi, Kaupmannahöfn 1886.
- Einar Bjarnason Íslenskir Ættstuðlar I - III, Reykjavík 1969 - 1972.
| Fyrirrennari: Þorsteinn Eyjólfsson |
|
Eftirmaður: Teitur Gunnlaugsson |
|||