Helvíti

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Fyrir ljóðabálkinn, sjá Víti (Dante).
Helvíti í miðaldahandriti.

Helvíti eða víti er í ýmsum trúarbrögðum staður þar sem sálir hinna fordæmdu dvelja og þar sem syndurum er refsað eftir dauðann. Nafnið er samsett úr orðunum hel („ríki hinna dauðu“) og víti („refsing“ eða „bann“).

Í Biblíunni[breyta | breyta frumkóða]

Gehenna, 2007

Gamla testamentið:

  • Sheol (þýðir „gröfin“)
  • Gehinnom (þýðir „dalur sona Hinnom“)

Nýja testamentið:

Samheiti[breyta | breyta frumkóða]

Helvíti á sér mörg samheiti á íslensku. Þau eru til dæmis: djöfladíki, heljardíki, kvalastaður, Niðurkot (sbr. sá gamli í Niðurkoti), verri staðurinn og ystu myrkur (sbr. í ystu myrkrum).

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi trúarbragðagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.