Dansk-norska stafrófið

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Dansk-norska stafrófið er það stafróf notað á dönsku og norsku. Það samanstendur af 29 bókstöfum:

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Æ Ø Å
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z æ ø å

Við tölvuvinnslu hafa fleiri staðlar verið notaðir:

Bókstafurinn "Å" var tekinn upp í norsku 1917 í stað "Aa". Á sama hátt var "Å" tekið upp í dönsku 1948. Hið eldra ritform "aa" er stundum notað enn í nöfnum og í eldri skjölum.

Munurinn á dansk-norska stafrófinu og því finnsk-sænska, er að í sænsku er Ä notað í stað Æ, og formið Ö í stað Ø — eins og í íslensku og þýsku. Einnig er röðun þessara bókstafa önnur: Å, Ä, Ö.

Í nútíma dönsku og norsku er stafurinn W greindur sem aðskilinn frá V. Fyrir 1980 var einungis litið á W sem afbrigði af V.