Dagmar af Bæheimi

Minningartafla um Dagmar í kirkjunni í Ringsted.

Dagmar af Bæheimi (um 1186 – 1212/1213), sem hét réttu nafnið Markéta (Margrét) var konungsdóttir frá Bæheimi og drottning Danmerkur frá 1205 til dauðadags.

Markéta var dóttir Ottokars 1. hertoga og síðar konungs af Bæheimi, og fyrri konu hans, Aðalheiðar af Miessen. Hún giftist Valdimar sigursæla Danakonungi um 1205 í Lübeck og var eftir það nefnd Dagmar. Drottningin varð fljótt mjög vinsæl í Danmörku og fékk orð á sig fyrir góðmennsku. Hún var ljóshærð og norræn í útliti, þveröfugt við Berengaríu af Portúgal, seinni konu Valdimars, sem var mjög dökk yfirlitum að sögn.

Árið 1209 eignaðist Dagmar soninn Valdimar en 1212 eða 1213 dó hún, líklega af barnsförum. Í gömlu þjóðkvæði segir að hún hafi beðið Valdimar mann sinn að giftast ekki Berengaríu, heldur annarri konu, en trúlega má rekja þá sögn til óvinsælda Berengaríu, sem Valdimar giftist svo 1214. Drottningarnar eru grafnar sín hvoru megin við Valdimar í kirkju heilags Bendts í Ringsted.

Valdimar sonur þeirra var útnefndur meðkonungur föður síns árið 1218 en hann varð fyrir slysaskoti á veiðum árið 1231 og lést. Það voru því synir Berengaríu sem erfðu ríkið, hver á eftir öðrum.

Heimildir

• Fyrirmynd greinarinnar var „Dronning Dagmar“ á dönsku útgáfu Wikipedia. Sótt 23. september 2010.
• Fyrirmynd greinarinnar var „Dagmar of Bohemia“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 23. september 2010.