Þúfumerla

Þúfumerla
	; Þúfumerla í Portúgal.
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Sveppir (Fungi);
Fylking:	Asksveppir (Ascomycota);
Flokkur:	Diskfléttur (Lecanoromycetes);
Ættbálkur:	Glæðubálkur (Teloschistales);
Ætt:	Glæðuætt (Teloschistaceae);
Ættkvísl:	Merlur (Caloplaca);
Tegund:	Þúfumerla (C. cerina);
Tvínefni
	Caloplaca cerina;

Þúfumerla (fræðiheiti: Caloplaca cerina) er tegund fléttna af glæðuætt (Teloschistaceae). Þúfumerla finnst á Íslandi.^[1] Hún er algeng um allt land og finnst yfirleitt í miklum mæli þar sem kjörlendi hennar er að finna.^[2]

Útlit og búsvæði

Þúfumerla er hrúðurflétta sem vex á margvíslegu undirlagi, oft mosa eða plöntuleifum, gjarnan á fuglaþúfum^[1]^[3] en einnig á dauðum viði og beinum.^[1] Þalið hefur disklaga askhirslur sem eru yfirleitt karrýgular, dökkgular eða sjaldnar brúngular eða appelsínugular að ofan en með grásvörtum, stundum hrímlitum barmi.^[1]

Átta gró eru í hverjum aski. Gróin eru glær, oddbaugótt eða sporbaugótt, tvíhólfa, 14-19 x 8-9,5 µm að stærð.^[1]

Efnafræði

Eins og aðrar fléttur af glæðuætt inniheldur þúfumerla gula litarefnið parietín en þó aðeins í askhirslum sínum.^[1]

Þalsvörun þúfumerlu er K- fyrir þalið en askhirslur eru K+ vínrauðar, C-, KC- og P-.^[1]

Myndir

Nærmynd af þúfumerlu. Gráleit þalrönd sést vel á jaðri askhirslnanna.
Muscorum-afbrigði þúfumerlu, Caloplaca cerina var. muscorum.
Þúfumerla á gamalli birkigrein.
Þversneið af þali þúfumerlu. Askar og gró sjást greinilega.

Tilvísanir

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Hörður Kristinsson (2016). Íslenskar fléttur. Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag. ISBN 978-9979-66-347-8
↑ Starri Heiðmarsson (2008). Gróðurfar á Ófeigsfjarðarheiði.^{[óvirkur tengill]} Skýrlsa Náttúrufræðistofnunar Íslands nr. NÍ-08005, unnin fyrir Orkustofnun vegna Rammaátætlunar.
↑ Helgi Hallgrímsson. 2010. Sveppabókin. Skrudda, Reykjavík. ISBN 978-9979-655-71-8

[HK2016-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 Hörður Kristinsson (2016). Íslenskar fléttur. Reykjavík: Hið íslenska bókmenntafélag. ISBN 978-9979-66-347-8

[SH2008-2] Starri Heiðmarsson (2008). Gróðurfar á Ófeigsfjarðarheiði.^{[óvirkur tengill]} Skýrlsa Náttúrufræðistofnunar Íslands nr. NÍ-08005, unnin fyrir Orkustofnun vegna Rammaátætlunar.

[HH2010-3] Helgi Hallgrímsson. 2010. Sveppabókin. Skrudda, Reykjavík. ISBN 978-9979-655-71-8

[1]

[2]

[3]