Anthony Panizzi
Sir Antonio Genesio Maria Panizzi (16. september 1797 – 8. apríl 1879), var ítalskur lögfræðingur og bókavörður sem flúði sem pólitískur flóttamaður til Bretlands frá Ítalíu með viðkomu í Sviss á árunum 1822-3.
Eftir að Panizzi kom til Bretlands fékk hann fljótlega stöðu prófessors í ítölsku við Lundúnaháskóla. Seinna fékk hann starf hjá bókasafni Þjóðminjasafns Bretlands og varð þjóðbókavörður (1856-66). Árið 1869 var hann aðlaður af Viktoríu Bretadrottningu.
Panizzi varð umtalaður meðal annars fyrir útistöður sem hann átti við hinn þekkta sagnfræðing, Thomas Carlyle. Carlyle var mjög þekktur í Bretlandi og vék að lélegri þjónustu ónafngreinds bókavarðar í skrifum sínum. Panizzi sármóðgaðist og neitaði Carlyle eftir á um vinnuaðstöðu í safninu.
Eitt af verkum Panizzi var að skrásetja safnkost bókasafnsins. Það gerði hann með því að nýta sér "Ninety-One Cataloguing Rules" (1841), bók með 91 reglum fyrir skráningu bóka sem hann lét semja ásamt aðstoðarmönnum sínum. Þessar reglur mynda undirstöður skráningarreglna sem enn eru við lýði í dag, s.s. ISBD-staðlana og Dublin Core. Panizzi kom einnig að gerð höfundarréttarlaganna sem sett voru í Bretlandi árið 1842 þar sem fyrst var kveðið á um skylduskil útgefanda á einu eintaki af hverju útgefnu verki til Þjóðbókasafnsins.