Þorleifur Pálsson (lögmaður)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Þorleifur Pálsson (d. 1558) var íslenskur lögmaður á 16. öld. Hann var af ætt Skarðverja og bjó á Skarði á Skarðsströnd.

Þorleifur var sonur Páls Jónssonar á Skarði og konu hans Solveigar, dóttur Ólafar Loftsdóttur ríku og Björns Þorleifssonar hirðstjóra. Páll faðir Björns var veginn 1496 og móðir hans hafði dáið ári fyrr. Þorleifur var þá barn að aldri og flutti þá föðurbróðir hans, Ormur Jónsson í Klofa, að Skarði ásamt Ingibjörgu Eiríksdóttur konu sinni og ólu þau Þorleif upp.

Þorleifur erfði stórfé eftir foreldra sína og var í hópi helstu höfðingja. Hann þótti maður friðsemdar og sátta. Þegar Hrafn Brandsson lést sviplega vildu margir fá hann fyrir lögmann norðan og vestan en Jón Arason biskup vildi Ara son sinn og fékk Norðlendinga til að kjósa hann. Vestfirðingar kusu Þorleif og hann naut líka stuðnings Sunnlendinga. Voru útbúin tvö kjörbréf og send konungi en hann fékk kjörbréf Þorleifs ekki eða of seint, svo að Ari varð lögmaður.

Þorleifur var kosinn lögmaður þegar Ari sagði af sér 1541, gegndi lögmannsstörfum á Alþingi það sumar og fékk konungsbréf um það árið eftir. Vorið 1547 kom svo Ormur Sturluson til landsins með konungsbréf um að hann skyldi vera lögmaður og fór Þorleifur þá frá ef hann hefur ekki verið búinn að segja af sér áður.

Kona Þorleifs var Steinunn Eiríksdóttir, dóttir Eiríks Helgasonar á Keldum á Rangárvöllum, sem var sonarsonur Helga Guðnasonar lögmanns. Dætur þeirra voru Guðrún kona Egils Jónssonar bónda á Geitaskarði og Sigríður húsfreyja á Skarði, kona Bjarna Oddsonar bónda þar. Þorleifur átti líka allmörg launbörn.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]


Fyrirrennari:
Ari Jónsson
Lögmaður norðan og vestan
(14411446)
Eftirmaður:
Ormur Sturluson