Þjóðarflokkurinn (Spánn)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Þjóðarflokkurinn
Partido Popular
Fylgi 33,05%¹
Forseti Alberto Núñez Feijóo
Aðalritari Teodoro García Egea
Þingflokksformaður Dolors Montserrat (neðri deild)
Ignacio Cosidó (efri deild)
Stofnár 1989; fyrir 35 árum (1989)
Höfuðstöðvar C/ Génova, 13 28004 Madríd, Spáni
Stjórnmálaleg
hugmyndafræði
Íhaldsstefna, kristileg lýðræðishyggja, efnahagsfrjálslyndi, einveldishyggja
Einkennislitur Blár     
Sæti á neðri þingdeild
Sæti á efri þingdeild
Sæti á Evrópuþinginu
Vefsíða www.pp.es
¹Fylgi í þingkosningum 2023

Þjóðarflokkurinn eða Lýðflokkurinn (spænska: Partido Popular eða PP) er spænskur stjórnmálaflokkur sem var stofnaður árið 1989 á grunni stjórnmálaflokksins Alianza Popular eða AP en sá flokkur var stofnaður af og starfaði undir forystu Manuel Fraga Iribarne sem var innanríkisráðherra og ferðamálaráðherra í stjórnartíð Francos. Þessi nýi flokkur sameinaði íhaldsöfl í AP og ýmsa smærri flokka kristilega demókrata og frjálshyggjuflokka. PP er félagi í hinu miðju- og hægrisinnaða bandalagi Evrópska þjóðarflokksins (EPP) og þeir 16 evrópuþingmenn sem PP hefur sitja í EPP-hópnum. PP er einnig félagi í the Centrist Democrat International and the International Democrat Union og einn af stofnfélögum í Robert Schuman Institute for Developing Democracy in Central and Eastern Europe.

Partido Popular var í ríkisstjórn frá 1996 til 2004 og var forsætisráðherra þá José María Aznar.

Partido Popular tapaði miklu fylgi í kosningum 2004 og flokkurinn Partido Socialista Obrero Español (PSOE) komst þá í forustu. Aðeins þremur dögum fyrir kjördag varð hryðjuverkaárás í Madríd þann 11. mars 2004 og sitjandi ríkisstjórn kenndi umsvifalaust sjálfstæðishreyfingu Baska ETA um árásina. Það kom svo í ljós að árásin var gerð að undirlagi al-Kaída. Því var haldið fram að ríkisstjórnin hefði kennt ETA um árásina eftir að hafa vegið og metið hvað myndi valda sem minnstu fylgistapi á kjördag. Spænska ríkisstjórnin undir forustu Partido Popular hafði tekið þátt í innrás og stríði í Írak undir forustu Bandaríkjanna og var sú þátttaka afar óvinsæl hjá spænskum almenningi. Þegar ljóst var að al-Kaída stóð bak við hryðjuverkin þá snerist almenningsálit á þann veg að talið var að ríkisstjórnin hefði blekkt almenning og er talið að það hafi haft úrslitaáhrif á hið mikla fylgistap PP í kosningunum 2004. Í kosningum árið 2008 vann PP mikið á en náði ekki að hrekja stjórn PSOE frá völdum.

Í kosningum árið 2011 fékk PP 44.62% atkvæða og 186 sæti í þinginu Congreso de los Diputados en PSOE hrökklaðist frá völdum og tapaði 59 þingmönnum.

Ríkisstjórn PP samþykkti í árslok 2011 niðurskurðaráætlun en með henni voru laun opinberrra starfsmanna fryst, vinnuvikan var færð niður í 37,5 klukkustundir og ekki leyft að ráða nýja opinbera starfsmenn nema á sviði öryggismála, heilsu- og menntamála. Felldar voru úr gildi húsaleigubætur fyrir ungt fólk og lágmarkslaun voru fryst og skattar hækkaðir.

Í kosningum árið 2019 missti PP mikið fylgi og fékk einungis 16.7% og varð þriðji stærsti flokkurinn en stærsti flokkurinn varð PSOE og næststærsti flokkurinn Ciudadanos. Flokknum gekk nokkuð betur þegar aðrar kosningar voru haldnar í nóvember sama ár og varð næststærsti flokkurinn á eftir sósíalistum.[1]

Heimild[breyta | breyta frumkóða]

  • Greinin Partido Popular á dönsku wikipedia

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Atli Ísleifsson (10. nóvember 2019). „Hægriflokkar bæta við sig fylgi á Spáni“. Vísir. Sótt 11. nóvember 2019.