Ögmundur Jónasson
Ögmundur Jónasson (ÖJ) | |
![]()
| |
Fæðingardagur: | 17. júlí 1948 |
---|---|
Fæðingarstaður: | Reykjavík |
10. þingmaður Suðvesturkjördæmis | |
Flokkur: | ![]() |
Þingsetutímabil | |
1995-1998 | í Reykv. fyrir Alþb. |
1998-1999 | í Reykv. fyrir Óh. |
1999-2003 | í Reykv. fyrir Vg. |
2003-2007 | í Reykv. s. fyrir Vg. |
2007-2009 | í Suðvest. fyrir Vg. |
2009-2013 | í Suðvest. fyrir Vg. ✽ |
2013-2016 | í Suðvest. fyrir Vg. |
✽ = stjórnarsinni | |
Embætti | |
1998-1999 | Þingflokksformaður (Óh.) |
1999-2009 | Þingflokksformaður (Vg.) |
2009-2009 | Heilbrigðisráðherra |
2010-2011 | Dómsmála- og samgönguráðherra |
2011-2013 | Innanríkisráðherra |
Tenglar | |
Æviágrip á vef Alþingis – Vefsíða |
Ögmundur Jónasson (f. 17. júlí 1948 í Reykjavík) er alþingismaður og fyrrum innanríkisráðherra.
Ögmundur er sagnfræðingur að mennt og sat sem þingmaður Vinstri hreyfingarinnar - græns framboðs. Ögmundur var heilbrigðisráðherra í fyrstu tveim ríkisstjórnum Jóhönnu Sigurðardóttur, frá 1. febrúar 2009 og til 1. október. Hann sagði af sér ráðherradómi vegna ágreinings innan ríkisstjórnarinnar um Icesave-málið.[1] Hann sagði af sér formennsku BSRB fyrir ársfund BSRB haustið 2009.[2][3] Ögmundur er yfirlýstur andstæðingur inngöngu Íslands í Evrópusambandið eins og margir samflokksmenn hans.[4]
Ögmundur varð ráðherra að nýju 2. september 2010, tæpu ári eftir að hann sagði af sér vegna Icesave-málsins og tók sæti sem dómsmála- og samgönguráðherra í aðdraganda þess að nýtt innanríkisráðuneyti varð til með sameiningu dóms- og mannréttindaráðuneytis og samgönguráðuneytis. Ögmundur lýsti því yfir í aðsendri grein í Morgunblaðið um miðjan janúar 2012 að hann myndi styðja tillögu um að vísa mál Landsdóms gegn Geir Haarde frá sökum þess að ekki væri rétt að einn maður væri látinn sæta ábyrgð fyrir hrunið.[5][6] Það þótti nokkuð umdeilt að innanríkisráðherra skyldi með þessum hætti hlutast um dómsmál sem að öllu jöfnu teldist fara á svig við þrískiptingu ríkisvaldsins.[7]
Ferill[breyta | breyta frumkóða]
Hann útskrifaðist sem stúdent frá menntaskólanum í Reykjavík 1969 og lauk MA-prófi í sagnfræði og stjórnmálafræði frá háskólanum í Edinborg 1974. Hann hefur verið stundakennari við Háskóla Íslands síðan 1979 og var formaður BSRB 1988-2009 (sinnti því starfi ásamt þingmennsku).
Ögmundur var kjörinn á Alþingi sem óháður frambjóðandi á lista Alþýðubandalagsins, sat sem slíkur 1995-1998, var formaður þingflokks Óháðra 1998-1999, en hefur verið þingmaður Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs síðan 1999. Hann hefur, ásamt flokkssystkinum sínum, mótmælt stríðinu í Írak og virkjanaframkvæmdunum við Kárahnjúka.
Ögmundur ákvað að gefa ekki kost á sér í Alþingiskosningunum 2016.[8]
Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]
- ↑ „Ögmundur segir af sér“. 30. september 2009.
- ↑ „Okkar hlutverk er að toga fyrir þá sem standa höllum fæti“. 21. október 2009.
- ↑ „Ögmundur hættir hjá BSRB í haust“. 21. apríl 2009.
- ↑ „Ögmundur: Sérlega ógeðfellt“. 29. júní 2010.
- ↑ „VIÐ GERÐUM RANGT“. 17. janúar 2012.
- ↑ „Rangt að ákæra Geir“. 17. janúar 2012.
- ↑ „Brynjar Níels: Óheppilegt að ráðherra tjái sig um dómsmál“. 18. janúar 2012.
- ↑ 13 þingmenn hætta - 6 fyrrverandi ráðherrar Rúv, skoðað 14. september, 2016.
Tenglar[breyta | breyta frumkóða]
Fyrirrennari: Guðlaugur Þór Þórðarson |
|
Eftirmaður: Álfheiður Ingadóttir | |||
Fyrirrennari: Ragna Árnadóttir |
|
Eftirmaður: enginn | |||
Fyrirrennari: Kristján L. Möller |
|
Eftirmaður: enginn | |||
Fyrirrennari: enginn |
|
Eftirmaður: Hanna Birna Kristjánsdóttir |
- Alþingismenn
- Þingmenn Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs
- Innanríkisráðherrar Íslands
- Íslenskir stjórnmálafræðingar
- Íslenskir sagnfræðingar
- Stúdentar úr Menntaskólanum í Reykjavík
- Vinstrihreyfingin - grænt framboð
- Fólk fætt árið 1948
- Dómsmálaráðherrar Íslands
- Þingmenn Alþýðubandalagsins
- Íslenskir verkalýðsleiðtogar