Ístöð

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Forn norræn ístöð sem fundust í Upplandi í Svíþjóð

Ístöð eru sérstakar gjarðir sem tengdir við hnakka og ætlaðar til að setja fætur í þegar riðið er á hestbaki. Elstu ístöð frá Norðurlöndum eru frá 8. öld en þau voru þekkt í Asíu á 6. öld. Ístöð komu sér vel í hernaði, þá gátu riddarar hreyft sig frjálslegar á hestbaki.

Heimild[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.