Fara í innihald

Íþróttafélag kvenna

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Íþróttafélag kvenna er reykvískt íþróttafélag sem stofnað var þann 7. október árið 1934. Félagið er enn í dag aðildarfélag að ÍBR en virkni þess var mest um miðja síðustu öld, þar sem það skipulagði æfingar í fjölda íþrótta, einkum þó fimleikum og skíðum.

Merki Íþróttafélags kvenna.

Íþróttafélag kvenna var stofnað af sextíu konum haustið 1934 að frumkvæði Unnar Jónsdóttur fimleikakennara. Unnur, sem fædd var árið 1907, hélt til Kaupmannahafnar þar sem hún nam íþróttakennarafræði við Paul Petersens Institut. Að námi loknu gerðist hún þjálfari kvennaflokks KR í fimleikum. Þegar stjórnendur KR ákváðu að fela karlkyns þjálfara félagsins að stýra kvennaflokknum hætti Unnur störfum og var hún ósátt við niðurstöðuna þar sem hún taldi nauðsynlegt að konur í íþróttum nytu leiðsagnar kvenna.[1]

Unnur var kjörin formaður á stofnfundinum. Í 2. grein laganna var tekið fram að: „Tilgangur félagsins er, að efla hreysti, heilbrigði og fegurð íslenzkra kvenna. Þessu hyggst félagið að ná með því að iðka fimleika, sund og aðrar íþróttir svo sem knattleiki, hlaup, skíða- og skautaferðir, fjallgöngur o.s.frv.“[2]

Félagið hóf þegar fimleikaæfingar í íþróttasal Miðbæjarskólans og síðar Austurbæjarskóla þar sem æft var um áratuga skeið. Framan af fóru æfingar fram við píanóundirleik en seinna með hljómflutningstækjum.

Skíðaíþróttir voru hin meginstoðin undir starfsemi Íþróttafélags kvenna. Árið 1938 setti félagið sér það metnaðarfulla markmið að reisa skíðaskála í Skálafelli og var hann tekinn í notkun í ágúst sama ár. Skálinn var einnig hugsaður til sumardvalar og var áformað að koma upp sundlaug við hann og nýta jarðvarma á svæðinu. Laugin var grafin út á fimmta áratugnum en vegna tæknilegra örðugleika var hún aðeins nýtt í nokkur sumur.[3]

Af öðrum greinum sem Íþróttafélag kvenna hefur haft á dagskrá sinni má nefna handknattleik á fimmta áratugnum, þótt félagið sendi aldrei lið til keppni á Íslandsmóti í meistaraflokki. Um svipað leyti stóð Íþróttafélag kvenna fyrir blakæfingum og á áttunda áratugnum voru gerðar tilraunir með badminton. Veturinn 1956-57 var félagið einnig eitt hið fyrsta hér á landi til að skipuleggja æfingar í júdó, sem þá gekk undir heitinu japönsk glíma.

Tilvísanir

[breyta | breyta frumkóða]
  1. „Unnur Jónsdóttir fimleikakennari og Íþróttafélag kvenna. Vera, 5. tbl. 1995, bls. 6“.
  2. Anna Margrét Jóhannesdóttir: Íþróttafélag kvenna 1934-1994, s. 7-8
  3. Sama heimild, s. 19-22