Stóra brottfall
Stóra brottfall var hljóðbreyting sem átti sér stað sirka 600-800 í síðfrumnorrænu.[1] Þá veiktust áherslulaus sérhljóð og féllu brott. Fleirkvæð orð byrjuðu þá að styttast í eitt atkvæði.
Samhliða stóra brottfalli urðu breytingar sem nefnast i-hljóðvarp, u-hljóðvarp og klofning.
Heimildir[breyta | breyta frumkóða]
- Ívar Björnsson. [Útgáfuár óþekkt]. Málsaga fyrir framhaldsskóla. 2. útgáfa. Offsetfjölritun hf., Reykjavík.
- ↑ Sólveig María Sigurbjörnsdóttir. „Breytingar á beygingu orða af ijō-stofni“ (PDF).
