Hellas Verona

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Hellas Verona Football Club S.p.A. er ítalskt knattspyrnufélag frá Veróna sem spilar í Ítölsku A-deildinni.

Saga[breyta | breyta frumkóða]

Árið 1903 stofnaði hópur stúdenta í borginni Veróna félagið Hellas til að leggja stund á knattspyrnu, íþrótt sem þá var lítt þekkt meðal almennings á Ítalíu. Nafnið vísaði í hið forna heiti Grikklands og var valið eftir uppástungu frá einum af kennurum piltanna. Ítölsk knattspyrna var að mestu skipulögð á héraðsgrunni og var Hellas í hópi sterkari liða í heimaborginni og í nágrenni hennar.

Formleg knattspyrnukeppni lá niðri á árum fyrri heimsstyrjaldarinnar. Eftir að keppni hófst að nýju árið 1919 sameinaðist félagið erkifjendum sínum í Verona og hlaut hið sameinaða félag nafnið Hellas Verona. Á næstu áratugum átti það eftir að sameinast fleiri smærri félögum í borginni og tók nafnið ýmsum breytingum fram og til baka.

Árið 1929 hóf Hellas Verona þátttöku í ítölsku deildarkeppninni og varði nærri þremur áratugum í Serie B, næstefstu deild. Leiktíðina 1957-58 lék félagið í fyrsta sinn í efstu deild, en féll strax aftur niður. Betur tókst til í næstu tilraun, en árið 1968 komst liðið á ný í deild hinna bestu undir stjórn sænsku kempunnar Nils Liedholm. Hélt liðið sér í Serie A nær óslitið til ársins 1990.

Gullaldarskeið[breyta | breyta frumkóða]

Leiktíðina 1975-76 komst Hellas Verona í fyrsta sinn í úrslit ítölsku bikarkeppninnar, en tapaði 4:0 fyrir SSC Napoli. Árin 1983 og 1984 fór liðið einnig í úrslitin en tapaði í bæði skiptin. Veturinn 1982-83 hafnaði Hellas Verona í fjórða sæti deildarinnar, sem var besti árangur félagsins fram að því. Það gaf einnig keppnisrétt í Evrópukeppni félagsliða árið eftir og var það í fyrsta sinn.

Fyrsti og til þessa eini meistaratitill Hellas Verona leit dagsins ljós leiktíðina 1984-85. Liðið var almennt ekki talið líklegt til stórafreka og var hálfgerður samtíningur af ungum og efnilegum leikmönnum og gömlum kempum. danski framherjinn Preben Elkjær og vestur-þýski miðjumaðurinn Hans-Peter Briegel voru fengnir til félagsins og höfðu mikilvægu hlutverki að gegna. Deildin spilaðist með afar óvenjulegum hætti þetta árið, þar sem stórliðin Juventus og A.S. Roma höfnuðu hvorugt meðal fjögurra efstu, heldur voru Torino, Inter Milan og Sampdoria í næstu sætum á eftir meisturunum óvæntu. Athygli vakti að þennan vetur var sá háttur hafður á að dómarar voru dregnir tilviljanakennt á leiki liðanna en áður hafði sérstök nefnd raðað niður dómurum. Aftur var horfið til fyrra skipulags árið eftir og reyndust hefðbundnu stórliðin þá sigursælust á nýjan leik.

Titlar[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi knattspyrnugrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.