Hallveig Fróðadóttir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Fyrsti íslenski díseltogarinn var nefndur eftir Hallveigu Fróðadóttur.

Hallveig Fróðadóttir (f. 850[1]) er jafnan talin fyrsta landnámskona Íslands. Hún settist að í Reykjavík ásamt eiginmanni sínum, Ingólfi Arnarsyni. Hallveig og Ingólfur áttu soninn Þorstein. Ekki er vitað hvort Hallveig kom til Íslands með Ingólfi eða í seinni ferð.[2] Mágkona hennar Helga Arnardóttir var gift fósturbróður Ingólfs, Hjörleifi Hróðmarssyni. Í Kjalnesingasögu er sagt að Ingólfur og Hallveig hafi átt dóttur (Þórnýju) en sú saga þykir ekki nægilega áreiðanleg.[3] Hallveig átti bróður, Orm Flosason, sem átti soninn Loft, sem nam land við Gaulverjabæ.[1]

Hallveigar er m.a. minnst í nafni Hallveigarstígs og Hallveigarstaða. Fyrsti díseltogari Bæjarútgerðar Reykjavíkur var nefndur Hallveig Fróðadóttir.[4]

Tilvitnanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. 1,0 1,1 „Athugasemdir um landnám á Rangárvöllum og í Fljótshlíð, með drögum til tímatals“. 1933.
  2. „Hallveig Fróðadóttir : fyrsta kona Reykjavíkur“. 1996.
  3. „Landnám í Reykjavík og þeir, sem þar bjuggu fyrst“. 1914.
  4. „Fyrsti dieseltogari Islendinga“. 1949.

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]