Geðrofslyf

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Geðrofslyf eru geðlyf sem er ætlað að koma í veg fyrir eða draga úr áhrifum geðrofs hjá fólki. Geðrofslyf eru sérstaklega notuð af þeim sem þjást af geðklofa eða geðhvarfasýki.

Ýmis geðrofslyf[breyta | breyta frumkóða]

Geðrofslyfjum er gjarnan skipt í tvo flokka; fyrstu kynslóðar lyf sem eru eldri og síðan annarrar kynslóðar og nýrri lyf. [1]

Fyrsta kynslóð geðrofslyfja eru m.a:

  • Haldol (virka efnið Haloperidol)
  • Largactil (Chlorpromazine)
  • Nozinan (Levomepromazine)

Annarrar kynslóðar lyf eru:

  • Abilify (Aripiprazole)
  • Risperdal (Risperidone sem umbreytist í Paliperidone í lifur)
  • Invega (Paliperidone)
  • Seroquel (Quetapine)
  • Zyprexa (Olanzapine)
  • Clozaril (Clozapine)


Árið 2012 fengu um 10 þúsund Íslendingar ávísað geðrofslyfum.[2]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Ritter, J.M.; Flower, R.J.; Henderson, G (2016). Rang&Dale's Pharmacology. Elsevier. ISBN 978-0-7020-5363-4.
  2. „Kostnaður vegna geðrofslyfja fer lækkandi“, Vísir.is 10. janúar 2013 (skoðað 11. janúar 2013).
  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.