Framsöguháttur
Framsöguháttur (skammstafað sem fsh. eða fh.) flokkast undir hætti sagna (nánar til tekið persónuhátt). Framsöguhátturinn lætur oftast í ljós hlutlausa frásögn, beinar fullyrðingar (hvort sem þær eru sannar eða ósannar) og beinar spurningar („ég fer á morgun“, „ferðu á morgun?“). Framsöguháttur er til í persónum, tölum, tíðum og myndum.
Framsöguháttur í íslensku[breyta | breyta frumkóða]
Sem dæmi má taka sagnbeyging sagnarinnar að „njóta“ eftir persónum í nútíð og þátíð:
| Nútíð (nt.) | Þátíð (þt.) | |||
|---|---|---|---|---|
| Eintala (et.) | Fleirtala (ft.) | Eintala (et.) | Fleirtala (ft.) | |
| 1. persóna (1.p.) | Ég nýt | Við njótum | Ég naut | Við nutum |
| 2. persóna (2.p.) | Þú nýtur | Þið njótið | Þú naust | Þið nutuð |
| 3. persóna (3.p.) | Hann/hún/það nýtur | Þeir/þær/þau njóta | Hann/hún/það naut | Þeir/þær/þau nutu |
Dæmi[breyta | breyta frumkóða]
- Ég fer í bíó í hverri viku.
- Hann leikur mann sem kemst að því að heimurinn er lygi.
- Hefur þú lesið nýju bókina?
