Bakki í Svarfaðardal

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Bakki í Svarfaðardal

Bakki í Svarfaðardal er bújörð í miðjum dal vestan megin Svarfaðardalsár. Bærinn stendur á háum bakka upp frá ánni og þannig er nafn bæjarins til komið. Bakki er með stærstu jörðum í Svarfaðardal. Líklegt er að Bakki sé landnámsjörð en þó er hans ekki getið í Landnámu og reyndar ekki í Svarfdæla sögu heldur en þar er þó getið um Bakkagerði og Bakkavað svo augljóst er að hann var til á ritunartíma Svarfdælu. Í Þjóstólfssögu hamramma, sem er íslendingaþáttur og talinn tiltölulega ungur, er getið um Þorgeir frá Bakka í Svarfaðardal. Af honum keypti Þjóstólfur jörðina og hóf þar búskap. Bakki er þekktastur fyrir það að þaðan voru Bakkabræður, þeir Gísli, Eiríkur og Helgi, sem margar sagnir eru af í íslenskum þjóðsögum.

Á fyrstu áratugum 20. aldar bjuggu Vilhjálmur Einarsson og Kristín Jónsdóttir á Bakka. [1]Vilhjálmur var stórbrotinn maður og minnisstæður á ýmsa lund og ganga enn sögur af honum í Svarfaðardal. Út af þeim hjónum eru miklar ættir. [2] Einn af afkomendum þeirra er Sigrún Magnúsdóttir frv. borgarfulltrúi í Reykjavík og umhverfis- og auðlindaráðherra. Annar er Magnús Scheving íþróttamaður og rithöfundur. Guðmundur Óli Gunnarsson tónlistarmaður og stjórnandi átti alllengi heima á Bakka.

Hinn nafntogaði verðlaunahestur Baldur frá Bakka, heimsmeistari í fimmgangi með meiru, er kenndur við Bakka í Svarfaðardal. Um hann og eiganda hans, Baldur Þórarinsson, er hin þekkta heimildamynd Bakka-Baldur í leikstjórn Þorfinns Guðasonar.

Sjá: Bakka-Baldur

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Stefán Aðalsteinsson 1978. Svarfdælingar. Iðunn, Reykjavík
  2. Björn R. Árnason 1960. Sterkir stofnar. Þættir af Norðlendingum. Kvöldvökuútgáfan Akureyri