Ómar Ragnarsson - Minkurinn í hænsnakofanum

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Minkurinn í hænsnakofanum
Bakhlið
SG - 554
FlytjandiÓmar Ragnarsson
Gefin út1970
StefnaBarnalög
ÚtgefandiSG - hljómplötur
Hljóðdæmi

Minkurinn í hænsnakofanum er 45-snúninga hljómplata gefin út af SG - hljómplötum árið 1970. Á henni flytur Ómar Ragnarsson fjögur lög. Teikningu á framhlið gerði Halldór Pétursson.

Lagalisti[breyta | breyta frumkóða]

  1. Minkurinn í hænsnakofanum - Lag - texti: - Ómar Ragnarsson
  2. Hí á þig - Lag - texti: - Ómar Ragnarsson
  3. Hláturinn lengir lífið - Lag - texti: - Ómar Ragnarsson
  4. Bróðir minn - Lag - texti: - Ómar Ragnarsson

Minkurinn í hænsnakofanum[breyta | breyta frumkóða]

Það var [C]einu sinni bóndi sem [F]átti hænsna[C]bú
Og [F]ær og hest og [C]kött og gæs og [D7]líka eina [G7]kú.
En [C]eina dimma vetrarnótt þau [F]sváfu? öll sætt og [C]rótt
Er [F]svartur grimmur [C]minkur læddist [D7]þangað ofur[G7]hljótt. [C]
Hænurnar æptu [F]gogg, gogg, gó.
[G]Haninn galaði [C]gaggala gó,
[Am]Bóndi vinur [Dm]vakna þú
og [G]ver þitt hænsna[C]bú
En bóndinn svaf og hanagreyið hágrét, auminginn
Er horfði hann upp á minkinn elta pútuhópinn sinn.
En kisa litla sem að þarna kúrði undir vegg
Hverft var við og hrökk upp er í hausinn fékk hún egg.
Hænurnar æptu gogg, gogg, gó.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Haninn galaði gaggala gó,
Bóndi vinur vakna þú
og ver þitt hænsnabú
En bóndinn vaknaði ekki og haninn var nú orðinn ær.
Hinn illi og ljóti minkur hafði étið hænur tvær.
Nú skrækti hann á bóndans hjálp og rámur æpti: Ræs
Þá rumskaði í næsta kofa gömul syfjuð gæs.
Hænurnar æptu gogg, gogg, gó.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Haninn galaði gaggala gó,
Bóndi vinur vakna þú
og ver þitt hænsnabú
Og gæsin sem að átti unga lítinn þar
Ekki leist á blikuna að hlusta? á púturnar.
Hún vonda minkinn hræddist og veinaði um stund,
Og vakti með því kúna sem þar tók sinn fegurðarblund.
Hænurnar æptu gogg, gogg, gó.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Haninn galaði gaggala gó,
Bóndi vinur vakna þú
og ver þitt hænsnabú
Og beljugreyið hræddist við að heyra óhljóðin
Í hænunum og reyndi að vekja bola, manninn sinn
En bolinn sagði argur og hann hristi hornin sín
?Hvaða bölvuð læti eru þetta kerling mín??
Hænurnar æptu gogg, gogg, gó.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Og vakti með því bola,
Boli rumdi muuuhhh
Haninn galaði gaggala gó,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú
Og bolinn varð mjög úrillur og bölvaði mjög hátt:
Bannsett læti eru þetta hér um miðja nátt.
Það verður strax að stöðva þetta villta hænugeim.
Nú vek ég hundinn svo ég fái svefnfrið fyrir þeim.?
Hænurnar æptu gogg, gogg, gó.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Og vakti með því bola,
Boli rumdi muuuhhh
Og vakti með því hundinn.
Hundurinn gelti voff, voff, voff,
Haninn galaði gaggala gó,
Bóndi vinur vakna þú og ver þitt hænsnabú
En nú vaknaði loksins bóndinn því að hundurinn gelti hátt
Og hljóp beint út með byssuna og náði minknum brátt.
Svo skaut hann minkinn ljóta og hljóp svo heim með hann
Og húsfreyjuna vakti og sagði: ?Sjáðu hvað ég fann!?
Hænurnar æptu gogg, gogg, gó.
Og vöktu með því kisu,
Kisa æpti mjá, mjá mjá,
Og vakti með því gæsina,
Gæsin gargaði bra, bra, bra,
Og vakti með því kúna,
Kýrin baulaði mö, mö, mö,
Og vakti með því bola,
Boli rumdi muuuhhh
Og vakti með því hundinn.
Hundurinn gelti voff, voff, voff,
Og vakti með því bóndann.
Haninn galaði gaggala gó,
bóndinn sagði ha, ha, hæ
og bóndakonan hæ, hæ, hæ,
nú minkapels ég fæ.