Áfir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Áfir

Áfir [1] er vökvi sem verður eftir þegar smjör er unnið úr rjóma, en til að rjómi geti orðið að smjöri er hann strokkaður. Áfir voru áður nýttar til drykkjar og í ýmsan mjólkurmat, og eru víða enn þótt Íslendingar noti þær lítið til manneldis.

Í Þjóðsögum og sögnum, sem Elías Halldórsson tók saman, er áfum lýst sem svaladrykk:

Konan feit og kakan heit
og kaldar áfir að drekka.

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Beygingarlýsing íslensks nútímamáls
  Þessi matar eða drykkjargrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.